Heel veel lampjes

Phoenix by night
Nee, het wordt niet een wéér een slecht verhaal over een te foute club of slechte house parties.. nee ditmaal het serieuzere werk. Het IFR-traject vangt aan met een aantal sim-beurtjes, beetje vliegen maar toch ook weer niet, dit afgewisseld met 'actual'-beurtjes. Van de week dan ook m'n eerste IFR-beurtje (of eigenlijk direct twee achter elkaar) mogen vliegen.

Waarschijnlijk kent iedereen zich Star Trek nog wel herinneren, ongeveer een zelfde soort plastic bril (zonder glazen) zit er dan op m'n neus. Met nog net een opening aan de onderzijde om wél de instrumenten te kunnen aflezen, maar het zicht naar buiten voldoende te belemmeren. Lang leve het instrument-vliegen.

Terugkomend op m'n eerste IFR-beurtje. Pas om een uurtje of half vijf middags verkozen we het luchtruim voor een 3-uur durende vlucht. Om even voor half 6 locale tijd gaat de zon hier nu onder, dus tel uit je winst. Wegens een brandstoflucht in de cockpit tijdens het doen van 'stalls' besloten we om eerder terug te gaan naar het veld (2,5 uur vliegen later). Het was inmiddels een uurtje of 7, zon al een tijdje onder en dan..... Over Apache Junction (voor de kenners onder ons) mocht uiteindelijk die plastic bril zonder glazen afgezet worden om VFR naar het veld te vliegen.

Werkelijk waar onbeschrijvelijk: duizende lampjes verlichten heel Mesa, Scottsdale, Chandler en Phoenix. In de verte de beacons draaiende van alle vliegvelden in de buurt. Het duurde even voordat m'n oriëntatie weer geheel op orde was, geloof me maar dat het waar is als mensen beweren dat 's nachts alles er anders uit ziet. Niets is mooier om jezelf met het vliegtuig op te lijnen voor de baan, zijkanten netjes verlicht, groene markering voor het begin van de baan, rode lampen aan het einde van de baan en twee lampen naast de baan welke aangeven of ik de goede daalhoek aan het vliegen was. Ik loop nu al weer vooruit op m'n belevingen van m'n nachtsolo (beurtje D13) van misschien eind volgende week, dus laat ik het maar even hierbij voorlopig.

Dagje uit het leven van...
Zoals beloofd wederom een korte dagbeschrijving van een dagje IFR-vliegen: opstaan, in het vliegtuig gaan zitten en dan alles oefenen met betrekking tot m'n HSI, OBS, RMI, ADI, AI, COM/NAV, Radials, VORs, NDBs, inbound, outbound, QDR, QDM, sectors, interceptions, TDI, TO/FROM, ADF etc. etc. Interessant? Jazeker, voor mij wel. Maar speciaal voor de lezers wil ik er ééntje uitleggen (zoals ooit vernomen van m'n oud huisch-genoot Carlo Suijkerbuijk, KLM vlieger):

QDM - De M is van Marietje, Marietje heeft dikke Memmen, dus waar wil je naar toe? Juist ja, richting het baken.

Artist: Darude
Locatie: The Myst, Scottsdale
Feel the Beat, Sandstorm... het zijn de gouwe ouwe van Darude... Met 6 man en twee dames op naar Darude, kaartje koste 12 dollar, dus dat wilden we niet missen. Gelukkig hebben Jasper en Tim (helaas voor hen onder de 21) ons naar Scottsdale willen rijden. Kwart voor elf stonden we voor de deur en hoe mooi blijft het als je vooraf al kaarten gekocht hebt, waardoor je een lange neus kan trekken naar al die mensen die wel in de rij moesten staan. Het koord werd voor ons aan de zijkant losgemaakt en binnen stonden we.

Tot elf uur was de Gin Tonic 2 dollar, dus dat werd op z'n Hollands 20 Gin Tonic inslaan en lekker indrinken. De muziek was echt heerlijk om weer 'ns een avondje lekker te feesten. Jammer dat het publiek niet helemaal ons ding was. Ik kan me nog herinneren dat zelfs bij de Rolling Stones tussen de ouderen nog jonger publiek aanwezig was. Ok ok, ik geef toe dat wij ook op leeftijd beginnen te raken, maar dan nog....

De terugweg dan maar in stijl afsluiten en ons terug laten rijden in een te grote limousine. Je kent dat wel, compleet met minibar (op wat flesjes water na volledig zonder inhoud), kunstmatige sterrenhemel in het dak, leren bekleding. Als souvenir heb ik mij maar het kitscherige fooienzakje eigengemaakt. Al helemaal omdat de chauffeur extra geld wilde hebben om ons op twee verschillende locaties (op dezelfde route) af te zetten.

Eenmaal thuis, lichtelijk aangeschoten, nog even m'n circuskunsten laten zien door op Jasper z'n bed trampoline te gaan springen. Oooops, echt heeeeelemaal vergeten dat ie om kwart voor zeven moest vliegen. Ach, aan de andere kant, hij had de dag ervoor z'n navigatie-check al gehaald (nog gefeliciteerd!) dus heel erg was het niet... vond ik!

Uurtje later moest hij z'n nest uit, wat ontzettend vervelend dat ik in comateuze toestand in m'n nest lag, waardoor de deur hard dichtslaan, te hard praten en tanden poetsen met een schuurmachine niet werkte om mij ook mij om te doen draaien. Terugkomend van het cancelen (wind was buiten limieten) ging Jasper wederom zijn kopieergedrag toepassen (zal die zelf wel een keer uitleggen op z'n eigen weblog) en dus ook de trampoline techniek toe te passen. Dat werkt beter voor hem... chapeau!

Laatste tussenstand: USD 2432,-
Wederom een plezante enveloppe ontvangen, ditmaal onder de naam Alcoa Billing Center vanwege m'n bezoek aan de eerste hulp. Bedrag: 398 dollar, dit brengt ons op een laatste tussenstand van USD 2432,-.

Op naar IFR!

'|''  '|' '||''''| '||''|.
'|.  .'   ||  .    ||   ||
||  |    ||''|    ||''|'
|||     ||       ||   |.
|     .||.     .||.  '|'
     
     
'||''|.             .                '||
||   ||   ....   .||.    ....     .. ||
||''|'   '' .||   ||   .|...||  .'  '||
||   |.  .|' ||   ||   ||       |.   ||
.||.  '|' '|..'|'  '|.'  '|...'  '|..'||.

Ik begin dit stuk te schrijven na het drinken van pak 'm beet een glas melk of 7, waardoor dit dan ook wel te scharen valt in de categorie 'nadorst'. Feestje gehad? Ach, met een beperkte groep hebben we aardig wat blikjes Budweiser soldaat gemaakt in de Hot tub gisteren. Dit dan ook naar aanleiding van het halen van m'n VFR eindcheck. 3 Dagen geleden m'n eindmodule evaluatie gevlogen (D45), dat was dan ook direct de laatste dag dat ik zonder extra beurtjes door de KLS opleiding gerold bent. Ik kreeg een extra beurtjes op approaches en landingen... (of ik het er mee eens was? Eh... de approach lampen waren defect en dus vloog ik iets steiler visueel en m'n landingen waren m'n beste op de Arrow ooit). Maar goed, ik moest tegen de stall speed landen van de betreffende instructeur, wat niet mogelijk is zonder 3/4 van de baanlengte te gebruiken.

Niet getreurd, het extra beurtje heb ik nog mooi even kunnen benutten om de puntjes op de spreekwoordelijke i te zetten. In vrij korte tijd zo'n beetje alle mogelijke 'failures' voorbij zien komen, zakkende cloudbases, uitwijkingen, zodat ik af en toe tegen m'n top zat van een 'overload'. Mooi was dat, pushen tot de grens.

Gisteren dan ook vol goede moed richting Falcon Field vertrokken om m'n eindcheck VFR (Visual Flight Rules) te gaan vliegen. Samen met de Nederlandse KLS check-instructeur Van Ardenne eerst een mondeling examen gehad over alles wat erbij komt kijken om VFR te vliegen. Het navigeren, regels, limitaties, over het vliegtuig, vluchtplan etc.

Op naar het vliegtuig dan maar! Gelukkig de avond ervoor ben ik nog overgezet van de N92DA naar de N5353G. De eerstgenoemde heeft geen DME, geen GPS, een MAP-indicator die zo traag als stront loopt en een COM/NAV-set uit het jaar 1900. Vlucht begon goed, stukje navigeren, uitwijken. Het beste van de hele vlucht vond hij dat ik ternauwernood een botsing wist te voorkomen iets ten noorden van Scottsdale Airport. Met name het feit hoe ik ermee omging en de rust bewaarde in de cockpit. Een flinke ruk aan het stuur maakte het dat twee andere kisten net onder ons door konden. Zij hadden ons waarschijnlijk ook volledig niet gezien. Nadat de adrenaline weer wat tot normaler niveau gezakt was, weer verder gegaan andere oefeningen. Het een ander ging niet helemaal zo netjes als ik hoopte, maar overal was hij tevreden.

VFR-gedeelte is nu binnen, wat gelijk staat aan een Private Pilot License. De komende tijd ga ik mij bezig houden met IFR-vliegen (Instrument Flight Rules). Na het IFR-gedeelte komen nog 3 CPL (Commercial Pilot License) trainingsvluchten om daarna het USA-traject af te sluiten met een CPL-examen.

Zoals ik dit stuk begon, brakjes, zo zal ik morgen wederom achter m'n PC kruipen. Vanmiddag is de volgende van onze klas namelijk geslaagd voor VFR wat wederom betekent bier in het bubbelbad. Waarschijnlijk vanavond Scottsdale onveilig maken!!

Halloween
Vorige week vrijdag was het dan eindelijk Halloween. Al maanden liggen de winkels vol met allerlei rommel, verkleedzooi en niet te vergeten pompoenen. Zaterdag gaf Sabena een feestje in de maintenance-hangar op het vliegveld. Erheen? Mwah, gratis bier trok menigeen over de streep. Met 7 man de wallmart in gedenderd om dan ook maar een verkleedkostuum te halen. De keuze was gevallen op een goedkoop Scream-outfit met bijpassen bloedmasker. Jammer dat die van mij dan ook midden in de hangar kapot gaat. Het resultaat: ik leek wel een zwangere koe waarvan de vliezen net geknapt waren. Het reservoir hing onder m'n kostuum op 'pieeeep'-hoogte.


House Party
Aansluitend aan het Sabena Halloween feestje een fantastisch Amerikaans huis feestje mee mogen maken. Ik kan je wel vertellen, dit was zeker niet de laatste keer. We komen binnen, lijkt een vrij rustige boel. Een blik de garage in veranderde al een hoop. In de categorie schaars geklede vrouwen: een 10.



Canyon Lake
Het is inmiddels ook weer enige tijd geleden, maar het blijft top om met een (gemotoriseerd) bootje de omgeving op het water te verkennen. Wederom de foto's.




Presidential...
U ziet wellicht dat ik het schrijven weer enigszin zat ben, dus hou het maar kort. Of ik wat gemerkt heb van de presidentsverkiezingen? Op het feit na dat de benzineprijzen alleen maar gekelderd zijn (nu EUR 0,50 per liter), het luchtruim rond Phoenix op bepaalde plekken omgetoverd was naar 'National Defense Area' (McCain was in Phoenix), een stembureau bij ons op het complex files veroorzaakte, kranten en televisie het over niets anders konden hebbben, verder niet zoveel gemerkt van de verkiezingen.