Heel veel lampjes

Phoenix by night
Nee, het wordt niet een wéér een slecht verhaal over een te foute club of slechte house parties.. nee ditmaal het serieuzere werk. Het IFR-traject vangt aan met een aantal sim-beurtjes, beetje vliegen maar toch ook weer niet, dit afgewisseld met 'actual'-beurtjes. Van de week dan ook m'n eerste IFR-beurtje (of eigenlijk direct twee achter elkaar) mogen vliegen.

Waarschijnlijk kent iedereen zich Star Trek nog wel herinneren, ongeveer een zelfde soort plastic bril (zonder glazen) zit er dan op m'n neus. Met nog net een opening aan de onderzijde om wél de instrumenten te kunnen aflezen, maar het zicht naar buiten voldoende te belemmeren. Lang leve het instrument-vliegen.

Terugkomend op m'n eerste IFR-beurtje. Pas om een uurtje of half vijf middags verkozen we het luchtruim voor een 3-uur durende vlucht. Om even voor half 6 locale tijd gaat de zon hier nu onder, dus tel uit je winst. Wegens een brandstoflucht in de cockpit tijdens het doen van 'stalls' besloten we om eerder terug te gaan naar het veld (2,5 uur vliegen later). Het was inmiddels een uurtje of 7, zon al een tijdje onder en dan..... Over Apache Junction (voor de kenners onder ons) mocht uiteindelijk die plastic bril zonder glazen afgezet worden om VFR naar het veld te vliegen.

Werkelijk waar onbeschrijvelijk: duizende lampjes verlichten heel Mesa, Scottsdale, Chandler en Phoenix. In de verte de beacons draaiende van alle vliegvelden in de buurt. Het duurde even voordat m'n oriëntatie weer geheel op orde was, geloof me maar dat het waar is als mensen beweren dat 's nachts alles er anders uit ziet. Niets is mooier om jezelf met het vliegtuig op te lijnen voor de baan, zijkanten netjes verlicht, groene markering voor het begin van de baan, rode lampen aan het einde van de baan en twee lampen naast de baan welke aangeven of ik de goede daalhoek aan het vliegen was. Ik loop nu al weer vooruit op m'n belevingen van m'n nachtsolo (beurtje D13) van misschien eind volgende week, dus laat ik het maar even hierbij voorlopig.

Dagje uit het leven van...
Zoals beloofd wederom een korte dagbeschrijving van een dagje IFR-vliegen: opstaan, in het vliegtuig gaan zitten en dan alles oefenen met betrekking tot m'n HSI, OBS, RMI, ADI, AI, COM/NAV, Radials, VORs, NDBs, inbound, outbound, QDR, QDM, sectors, interceptions, TDI, TO/FROM, ADF etc. etc. Interessant? Jazeker, voor mij wel. Maar speciaal voor de lezers wil ik er ééntje uitleggen (zoals ooit vernomen van m'n oud huisch-genoot Carlo Suijkerbuijk, KLM vlieger):

QDM - De M is van Marietje, Marietje heeft dikke Memmen, dus waar wil je naar toe? Juist ja, richting het baken.

Artist: Darude
Locatie: The Myst, Scottsdale
Feel the Beat, Sandstorm... het zijn de gouwe ouwe van Darude... Met 6 man en twee dames op naar Darude, kaartje koste 12 dollar, dus dat wilden we niet missen. Gelukkig hebben Jasper en Tim (helaas voor hen onder de 21) ons naar Scottsdale willen rijden. Kwart voor elf stonden we voor de deur en hoe mooi blijft het als je vooraf al kaarten gekocht hebt, waardoor je een lange neus kan trekken naar al die mensen die wel in de rij moesten staan. Het koord werd voor ons aan de zijkant losgemaakt en binnen stonden we.

Tot elf uur was de Gin Tonic 2 dollar, dus dat werd op z'n Hollands 20 Gin Tonic inslaan en lekker indrinken. De muziek was echt heerlijk om weer 'ns een avondje lekker te feesten. Jammer dat het publiek niet helemaal ons ding was. Ik kan me nog herinneren dat zelfs bij de Rolling Stones tussen de ouderen nog jonger publiek aanwezig was. Ok ok, ik geef toe dat wij ook op leeftijd beginnen te raken, maar dan nog....

De terugweg dan maar in stijl afsluiten en ons terug laten rijden in een te grote limousine. Je kent dat wel, compleet met minibar (op wat flesjes water na volledig zonder inhoud), kunstmatige sterrenhemel in het dak, leren bekleding. Als souvenir heb ik mij maar het kitscherige fooienzakje eigengemaakt. Al helemaal omdat de chauffeur extra geld wilde hebben om ons op twee verschillende locaties (op dezelfde route) af te zetten.

Eenmaal thuis, lichtelijk aangeschoten, nog even m'n circuskunsten laten zien door op Jasper z'n bed trampoline te gaan springen. Oooops, echt heeeeelemaal vergeten dat ie om kwart voor zeven moest vliegen. Ach, aan de andere kant, hij had de dag ervoor z'n navigatie-check al gehaald (nog gefeliciteerd!) dus heel erg was het niet... vond ik!

Uurtje later moest hij z'n nest uit, wat ontzettend vervelend dat ik in comateuze toestand in m'n nest lag, waardoor de deur hard dichtslaan, te hard praten en tanden poetsen met een schuurmachine niet werkte om mij ook mij om te doen draaien. Terugkomend van het cancelen (wind was buiten limieten) ging Jasper wederom zijn kopieergedrag toepassen (zal die zelf wel een keer uitleggen op z'n eigen weblog) en dus ook de trampoline techniek toe te passen. Dat werkt beter voor hem... chapeau!

Laatste tussenstand: USD 2432,-
Wederom een plezante enveloppe ontvangen, ditmaal onder de naam Alcoa Billing Center vanwege m'n bezoek aan de eerste hulp. Bedrag: 398 dollar, dit brengt ons op een laatste tussenstand van USD 2432,-.