The Apache Trail en....... vliegen!

The Apache Trail
Vorige week woensdag is ons van harte beloofd, dat ons vliegprogramma dan nu echt de maandag erop van start zou gaan. Zondagavond dan maar het rooster checken. En wat schetst onze verbazing, er staan maar 4 van de 16 man op het rooster. Hmm, dan dinsdag maar. Maandag avond wordt het verhaal nog sterker, voor dinsdag staan er 14 man van onze klas op rooster. Ja, een inkoppertje dus, ik en mijn ´crew mate´ Rick niet. Als we dan constateren woensdag nog steeds niet op het rooster te staan, besluiten we maar eens de Training Manager aan z´n polo te trekken (de instructeurs bij Sabena dragen geen uniform, maar een hip Sabena outfit). Het verlossende woord van hem: jullie beginnen donderdag met Cabrera. Dat laatste verzacht zeker de pijn, volgens zeggen één van de betere instructeurs van Sabena. Om alvast op dit stuk vooruit te lopen, dat 'volgens zeggen' kunnen we beamen.

Naja, om de zure wachttijd te overbruggen besluit ik met Rick dan maar de Apache Trail af te rijden. Dit is een tocht die vroeger veel door de Apache Indianen gebruikt is om de Superstition en Four Peaks mountain area te doorkruizen. Het grootste gedeelte van de tocht was op onverharde wegen, zodat af en toe stoppen om foto's te maken onze reistijd zeker niet noemenswaardig deed verlengen. Om in één woord samen te vatten.. adembenemend!






Wildlife
Een van de eerste dagen in Mesa hebben wij een briefing gekregen over wildlife hier in Arizona. Van coyotes tot Black Widow spiders, van rattle snakes tot Gila monsters. Nu laat zo'n indianen tochtje zich uitstekend lenen om eens te kijken of er nog wat van dat wildlife terecht komt along the road. Hieronder dan een kleine visuele samenvatting.




Zoals te zien stelt het allemaal niet veel voor. Helemaal als ik bij bovenstaande foto's de kanttekening maak dat slechts de foto linksboven in het wild genomen is. De overige drie zijn in een terrarium genomen. Desalniettemin, het is wachten op de dag dat we wel met ze kennis mogen maken (afstand wordt gewaardeerd).

En nu dan waar we voor gekomen zijn... vliegen!!!
Donderdag was het dan zover. Om half acht vliegen, wat dus eigenlijk betekende om 3:45u opstaan om voldoende tijd te hebben om onze voorbereiding te kunnen doen. Het maken van een fuel planning, mass and balance, weer briefing en het doen van de inspectie van het vliegtuig. Een uur van te voren waren we klaar met de voorbereiding.. ready to go. De vlucht werd een uurtje later (half negen) in verband met wat eerdere vertraging.

In een paar woorden: het was echt vet. Eerst vloog m'n crew mate, daarna mocht ik de omgeving verkennen in de South East Practice Area en beginnen met wat air work. Take off, klimmende en dalen de bochten, gliding turns (zonder power) en level flight. Wel weer genoeg terminologie over de toonbank gegooid.

Het tweede beurtje op vrijdag was het verkennen van de North East Practice Area. De weg terug naar het veld was indrukwekkend. Over Sycamore Creek (in de zomer zonder water) tussen de bergen door richting het veld. Zaterdag vloog Rick heen naar Chandler, daar geland en de terugweg was voor mijn rekening. Tevens de radiotelefonie mogen doen, goede oefening multitasken. Inmiddels hebben we beurtje 3 dus al weer gehad en gaan we dinsdag weer op naar beurtje 4. Dat wordt voornamelijk touch and go's maken. Heb d'r zin an!