Vanuit de zandbak

Jawel, de eerste week zit er nu al weer op. Dit is de eerste update vanuit de USA dus houd je vast, er is genoeg te melden. Voor iedereen die niet alles willen lezen, ik zal het opdelen in stukken, het is aan u.

Heenreis
Vorige week maandag was het dan eindelijk zover, was al vroeg wakker met de gezonde spanning om op reis te gaan. Mijn zus was ook al vroeg bij mijn ouders over de vloer, maar wilde mij graag eerst beneden nog even spreken. Het resultaat was dan ook de volgende foto. Ach, het zal wel in de familie zitten.

Op Schiphol was het nog even spannend of wel iedereen van de groep mee kon met de geplande vlucht. De vlucht was namelijk overboekt en teveel mensen zijn komen opdagen. Iedereen kon uiteindelijk mee, wellicht het voordeel dat we een groepsticket hadden en of het feit dat we van de KLS waren nog een rol speelde? Geen idee... hierbij dan maar alsnog onze welgemeende excuses aan de overige passagiers: sorry dat jullie niet mee konden, pech, volgende keer beter.

Het ontvangst in Phoenix was zeker niet onaangenaam. Vrijwel heel 7-2 en 7-3 hebben ons daar in ontvangst genomen, naar ons Motel gebracht, waarna we met z'n allen (inclusief Chris Haber, Training Manager) nog even een hapje hebben gegeten. Inderdaad, zoals je kon lezen, we sliepen die nacht (en nu nog steeds) in een Motel, omdat het apartementencomplex "The Springs" nog vol was. Deze week en volgende week zullen de eersten door gaan verhuizen naar "The Springs". Of het slecht vertoeven is in het motel? Nee dus.. mede door de aangenamen naweeën van de jetlag hebben we de ochtend erop om 5.30u heerlijk kunnen vertoeven in de hot tub.

Zoals op de foto te zien is het dus bijna elke dag strak blauw en een minimaal 40 graden. De warmte went, de vochtigheid is met 30% al hoog en onder de 15% is geen uitzondering. Gelukkig hoeven we hier ook geen das te dragen.

Grondschool
De eerste week werd er niet gevlogen door ons, maar een serie grondbriefings vulde ons programma. Naja, laat het vullen maar weg, we waren meer vrij en aan het wachten op volgende briefings dan dat we echt wat deden. Al snel kregen we te horen dat door instructeursgebrek slechts de helft van de groep de tweede week (deze week nu uiteindelijk) kon beginnen met vliegen.

De vrije dagen waren makkelijk te vullen, een vliegtas kopen, een laptop kopen en niet te vergeten een auto. Door wat beroerde communicatie en het niet op de juiste plek zijn van de autopapieren, is het kopen van Augurkje niet doorgegaan. Niet getreurd, de auto is er zeker niet minder op geworden, integendeel!! Het is een Cadillac Coupe DeVille uit 1976 met uiteraard een V8. Deze foto's wilde ik jullie dan ook zeker niet onthouden!





Tot zover voorlopig de eerste update. Tijd om te tukken, het verslag vanuit Las Vegas volgt nog! Groeten vanuit Mesa....