Een typisch verhaal...

Inmiddels weer een week voorbij. Er is weer het nodige gebeurd dus laten we, om de originaliteit erin te houden, maar weer beginnen bij het begin.

The Springs
Ik ben nu definitief verhuisd vanuit Motel Travelodge naar vakantiepark 'The Springs'. Officieel is het een apartementencomplex, maar aangezien mijn vakantiegevoel nog altijd niet verdwenen is, houden we het voorlopig maar op vakantiepark. Aangezien verhuizen nog altijd mijn allergrootste hobby is, heb ik met enorm veel plezier mijn spulletjes wederom ingepakt. Als het vliegen echt niet wil lukken later, belt u gerust Verhuisservice Admiraal B.V. Genoeg gezwetst; het is hier dikke prima (zwembad om de hoek met hot hot hot tub waarvan de bubbeltjes al een week buiten werking zijn, gratis lekkere koffie bij de receptie en een bioscoop die we nog moeten uitproberen).

Instructeur ziek
Afgelopen week 3x voor Jan L*l om half vijf 's ochtends op school te horen gekregen dat onze instructeur ziek is. Kan gebeuren, maar feit blijft dat dit tekenend is voor de beroerde manier van communiceren bij Sabena (hebben ze waarschijnlijk van de KLS overgenomen). Dit betekent dus dat ik en Rick nog maar 5 vluchtjes gemaakt hebben. De eerste van onze klas is overigens vandaag solo gegaan (Roy Rijvers). Nog gefeliciteerd! Het vliegen gaat overigens prima, denk dat m'n eerdere zweefvliegervaring geen overbodige luxe is.

Hard studeren
Ondanks al deze feest verhalen wordt er wel hard gestudeerd. Chris Cabrera legt de lat hoog, wat betekent dat we meer moeten weten dan benodigd voor de syllabus. Erg?? Nee dus! We willen per slot van rekening verkeersvliegers worden en geen vliegfiguranten voor de nieuwe Naked Gun 44 1/4. Dit neemt overigens niet weg dat het studeren veraangenaamd kan worden in een zwembadsetting.

The Anthem
Nee, ik heb het niet over het nummer van Tiësto, maar over een enorm outlet complex voor met name kleding. We hebben afgelopen maandag dus gewoon pure winst gemaakt op onze investeringen. Voor USD 240 (EUR 160) kleding gekocht en een luchtje, wat in Nederland meer dan EUR 300 zou moeten kosten. Polo's van Ralph Lauren en Tommy Hilfiger gingen als zoete broodjes ter waarde van USD 30 over de toonbank. Deze winst van EUR 140 kan weer ingezet worden voor andere mooie dingen, zoals chillen, vakantie vieren, chillen en natuurlijk vakantie vieren.

Op naar de Canyon!
De één z'n dood de ander z'n brood. Kortom, instructeur ziek betekent vakantie voor ons. Dus daar moest dan maar weer gebruik van gemaakt worden. Samen met Koen (red.: lees Valkje), Marc, Sam, Christoph en Sander een 100% NIET-burgelijke vakantie gepland. Hieronder vallen de volgende inkopen bij de Wall Mart: vishengels, tentjes, gruwelijk lelijke petjes die nu zo gehypt zijn dat ze weer mooi zijn, voor 200 dollar aan Power Bars en water, een voetbal, een magnesium blokje om het vuur aan te maken (wegens onze professionele instelling werd het uiteindelijk toch maar vuur bij de buren halen), een kompas, een fluitje, een slangenbeet setje en een survival kitje.

Wat was dan plan? Nou, vrij eenvoudig, een SUV-huren, op weg naar Jerome, Sedona, daarna kamperen in het bos langs een rivier, verder via Flagstaff om uiteindelijk te gaan hiken in de Grand Canyon.

De heenweg
een typisch geval van je had erbij moeten zijn...

Knor: "Een typische plek voor herten."
Valkje: "Je zou maar een hertenliefhebber zijn."
Knor: "Echt prima beesten, zitten wij een beetje 300 dagen per jaar in de sportschool, die beesten zien er altijd pezig uit."

Valkje: "Een typische plek voor beren."
Knor: "Je zou maar een berenliefhebber zijn."
Valkje: "Echt prima beesten, zitten wij een beetje 300 dagen per jaar in sportschool, die beesten zien er altijd pezig uit."

Knor: "Een typische plek voor Gila Monsters."
Valkje: "Je zou maar een Gila Monster liefhebber zijn."
Knor: "Ik haat Gila Monsters."
Valkje: "Ik ook."

Valkje: "Een typische plek voor overstekende koeien."
Knor: "Je zou maar een liefhebber zijn van overstekende koeien."
Valkje: "Ik haat overstekende koeien."
Knor: "Waarom moeten ze per se oversteken als wij hier rijden."
Valkje: "Wat is er in godsnaam links van de weg wat er rechts niet is."
Knor: "Niets."

Knor: "Een typische plek voor een bocht in de weg."
Valk: "Ach laat ook maar."

Grand Canyon op z'n mooist

's Nacht om drie uur zijn we vanaf de camping vertrokken om richting de Grand Canyon te gaan. Het doel: zonsopkomst meemaken. Gelukt? Jazeker, bekijk zelf de foto's maar. Na het ontbijt zijn we met 6 liter water en 10 power bars per persoon naar beneden gaan hiken. Ook hiervoor geld: een typisch geval van je moet het met eigen ogen gezien hebben. Het was gewoon allejezus mooooi.

Verder hebben wij ons nog mee laten dobberen door een enorm woeste rivier bij Slide Rock (hebben we allen net aan overleefd), hebben Sander en Christoph nog een levende forel gevangen (en opgegeten) en tot slot nog anderhalf uur tevergeefs beren lopen zoeken in het bos. De foto's spreken voor zich...